تأثیرkinesio taping بر بهبود توزیع وزن و حس عمقی بیماران پس از بازسازی رباط متقاطع قدامی

مقدمه و هدف: از عوارض پس­از بازسازی رباط متقاطع قدامی، کاهش حس عمقی و تعادل است؛ این فاکتورها در وزن اندازی متعادل روی زانوها نقش­دارند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر taping در اصلاح  حس عمقی و توزیع وزن روی دو پا در بیماران پس­از بازسازی رباط متقاطع قدامی (anterior cruciate ligament reconstruction) aclr است.  مواد و روش­ها: در این پژوهش که به­صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده­بود بیست مرد ورزشکار با میانگین سنی 5.2± 27 سال و دچار پارگی رباط متقاطع قدامی پس از  aclr و مدت آسیب میان چهار تا شش ماه به­صورت نمونه­گیری غیر احتمالی ساده از بخش اورتوپدی بیمارستان اختر در این پژوهش شرکت­کردند؛ این مطالعه در آزمایشگاه بیومکانیک دانشگاه تربیت مدرس انجام­شد. بیماران به­صورت تصادفی (بر اساس جدول اعداد تصادفی) به دو گروه ده نفری دارای tape و بدون tape تقسیم­می­شدند. حس عمقی و میزان وزن­اندازی با استفاده از دو ابزار صفحۀ نیرو و گونیامتر دیجیتالی مورد ارزیابی قرار­گرفتند. این روند قبل و بعد­از چسباندن tape همچنین پس­از یک دوره درمان ده روزه با tape تکرار­می­شد. داده­ها با کمک آزمون tتست، آنالیز واریانس با اندازه­گیری­های مکرر با استفاده از spss 16 انجام­شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان­داد که جهت تغییرات میزان وزن­اندازی بر پای آسیب­دیده پس­از taping در زاویۀ 30 درجه به سمت افزایش قرینگی در وزن اندازی بود اما تغییرات به سطح معناداری نرسید؛ علاوه­بر­این تفاوت معناداری در زاویۀ 60 درجه مشاهده­نشد (05/0p>). دقت بازسازی زاویه بهبود چشمگیری نشان داد. (05/0p<)(متوجه فاعل جمله نمی­شوم!)  نتیجه­گیری: به­احتمال taping به دلیل فراهم­آوردن ورودی­های حسی بیشتر در ناحیه زانو، بهبود دقت بازسازی زاویه و حس عمقی مفصل را سبب­شده­است.